Sist oppdatert: 23.07.2008 19:50

Ønning i Hedalen

TEKST: MARIANNE BJØRNSTAD
FOTO: SIGRID HAUGEN
 

Nå e itte je såpass gamal som n Magne, å itte e je oppvøkse på garl, men je hukser gøtt ønna. Som granner te Søre Berg vart vi ein del tå ønna lell.

 

Hukser at Gudbrand gjekk me eit arransjemang me kunstgjøsel i på magan om vårn, å da fekk vi tydli besje om at vi itte måtte trø i grase før nå de sku vekse.

 

Sea hukser je at Håkon, bror hass Gudbrand, kom me ein liten traktor me slåmaskin å slo tuk før tuk oppå jole.

Nå så va de hesten på Søre Berg som hadde tyngste arbeie me å dra i sammen fòre innte hesjen. Å så va de berre å byne å hesja. Noko tå de artigeste je hukser, va å vara me n Gudbrand å setta på ståltrån. Han hadde slekke fine vinner som trån satt på.. Å så sa n så mykkjy rart me vi dreiv me detta.

 

Så hesja vi da, i nokon timer før de va dugur me vassgraut å sur mjølk håss ho Gina.

Da ville jenne Gudbrand ha ein liten dubb før han tok te att.

 

Etter mange dagar me hesjing va heile de store Bersjore fylt me svære hesjer, å dei kunne ta se fri nokon dagar frå ønnearbei, men de va heilt sikket heiort anna som sku resjleies på ein garl om såmmårn mea fòre tørka.

 

Sea vart de fòrkjøring me hesten, å trø lass va moro syns je, før hviss je gjole de, fekk je løv te å sitta øvst oppå eit stykkjy opp Bersjbakka. Men itte før langt, før stakkars hesten hadde nok me bøla han drog. De hente au at je fekk løv te å hølle tømma oppover te Berg, å da va je kry, je skjønte itte de da at hesten visste å n sku henn….

Noko tå de je den gongen va mest imponert over, va åssen hesten greide å snu oppå låvebrua.

 

Da je vart vaksen å gifta me, havne je på garl, me ønning på gamlemåten te å byne me, men de va itte lenge før tia vart slek at ønna sku vara unnagjort helst på to dagar.

Egentlig e de stussli at tida e vørte så motorisert, nå tek vi itte i fòre lenger, å kjem de ei regnskru, berre kjører vi fòre i runnball. Nå ser vi på nette å ti de e ti før å slå, sea så e de å setta se i traktorn å slå ned alt fòre i ein gong , så bestiller vi ein me presse te å kåmmå te eit bestemt klukkeslett.

Je kan berre prate før me sjøl, men je sku jenne lært unga mine å hesja før at itte detta ska bli glømd.

 

Kanskje hadde de vøre moro om vi kunne sett opp ei hes ein el anna stan i bygda som ongdomma kunne få lært åssen de vart gjort.